همه با هم برای زمین

خرداد 1401 – مرضیه کوهستانی – امروزه تخریب محیط زیست به بحرانی جهانی تبدیل شده که روز به روز بر عمق و دامنه این بحران افزوده می شود. در این بحران روزافزون، نقش مخرب انسان غیر قابل اجتناب است و به روزهای دور باز میگردد. در سال ۱۹۷۰ در پاسخ به بحران محیط زیستی که با سرعت تکنولوژیک به ابعاد آن افزوده می­شد، روز ۲۲ آوریل مصادف با دوم اردیبهشت و هر چهار سال یک بار سوم اردیبهشت ماه، به عنوان روز زمین انتخاب شد تا فرهنگ حفاظت و نگهداری از زیست بوم بشر و نقش او در کند کردن روند تخریب برجسته شود.

در واقع روز زمین یک روز نیست بلکه یک جنبش محیط زیستی است و امسال نیز مانند هر سال در ایران همراه با سراسر دنیا این روز گرامی داشته می شود تا همگان از اهمیت زمین و گام­هایی که می توانند برای حفظ آن بردارند آگاه شوند.

امسال روز جهانی زمین با شعار احیای زمین گرامی داشته میشود، اگر چه سازمان حفاظت محیط زیست شعار ملی کشوررا   احیای زمین، افزایش بهره‌وری برای توسعه‌ پایدار تعیین کرد.

اگر چه اصل پنجاهم قانون اساسی تاکید کرده «در جمهوری اسلامی، حفاظت محیط زیست که نسل امروز و نسل‌های بعد باید در آن حیات اجتماعی رو به رشدی داشته باشند، وظیفه عمومی تلقی می گردد. از این رو فعالیت‌های اقتصادی و غیر آن که با آلودگی محیط زیست یا تخریب غیر قابل جبران آن ملازمه پیدا کند ممنوع است.» اما همچنان در مقام عمل تعهدی به این اصل قانون اساسی به صورت گسترده مشاهده نمی­شود. بر همین اساس زمین و رفع مشکلات زیست محیطی آن، مشارکت همگانی و مردمی  را می طلبد که صرفاً با فعالیتهای دولتی و حکومتی برطرف نمی‌شوند.اینجاست که نهادهای مردمی حفاظت محیط زیست در کشور با ایجاد جریانهای داوطلبانه وخودجوش درجهت حفاظت از زمین درچنددهه اخیر نقش تقویتی مهمی را در این حوزه ایفا کرده و می­کنند.

از آنجایی که محافظت از زمین در گرو افزایش آگاهی عمومی در حوزه های زیست محیطی و مطالبه گری مردم است؛ مهمترین فعالیتهایی که سازمان های مردم نهاد در حوزه حفاظت از زمین در ایران انجام میدهند، آموزش و اطلاع ‌رسانی مسائل محیط زیستی متناسب با معضلات و مشکلات زیست محیطی، اقلیم  و فرهنگ حاکم بر کشوراست.

از سویی با توجه به توان محدود سازمان حفاظت محیط زیست در زمینه بودجه و نیروی انسانی، نقش کمک های مردمی و سازمان‌های مردم نهاد ( NGO) را باید جدی گرفته و جریان های مردمی به منظور رسیدن به این مهم گسترش یابد و در پی آن تشکل های زیست محیطی جوان و فعال نیز شکل بگیرند و همه با هم برای حفظ زمین بکوشیم. کاری که صرفا با تضمین امنیت کنشگران زیست محیطی امکان محقق شدن پیدا میکند.